De heer L. ontvangt op 24 september 2013 een aanmaning vanwege een incassobureau in opdracht van de distributienetbeheerder. De heer L. zou nog een factuur verschuldigd zijn voor aardgasverbruik tussen 19 september 2007 en 9 februari 2008 op een vorig adres van de heer L.
De heer L. stelt dat hij nooit eerder een factuur of aanmaning hiervoor heeft ontvangen.
Mevrouw A. uit Brussel moet een schuld van €412,11 betalen aan haar leverancier. De leverancier stuurt dit dossier door naar een extern incassobureau. Mevrouw A. gaat naar het OCMW en verkrijgt een afbetalingsplan. Mevrouw A. betwist echter de invorderingskosten (€125), interesten (€55, 61) en de herinneringskosten (€46).
De heer L. had naast een energiecontract ook een onderhoudscontract afgesloten bij zijn energieleverancier voor het nazicht en het onderhoud van zijn verwarmingsinstallatie.
Na de initiële contractperiode van 2 jaar werd dit contract in juli 2013 opgezegd door de heer L.
Om te besparen op de energiefactuur, informeerde de klager bij de netbeheerder naar de kostprijs van een omschakeling van een enkelvoudige naar een tweevoudige elektriciteitsmeter. Telefonisch werd meegedeeld dat de kostprijs hiervoor 75 euro zou bedragen.
Op basis van deze informatie besliste de klager om zijn enkelvoudige meter te laten vervangen. Enkele weken na de installatie van de tweevoudige meter, ontving de klager evenwel een factuur ten bedrage 206,99 euro.
De familie T. was, na een overlijden, eigenaar geworden van een verhuurd pand. Nadat de huurder het pand had verlaten liet de familie T. zich inschrijven in afwachting van de verkoop van het pand.
De familie T. ontving echter een hoge afrekening wegens de laattijdige afsluiting van het leveringscontract.
De klant ontving dus een hoge afrekening voor de periode dat het pand leeg stond in afwachting van verkoop.
Mevrouw D. ontving facturen van een energieleverancier, maar ging daarmee helemaal niet akkoord. Zij betwistte namelijk dat zij gebonden zou zijn door het leveringscontract waarop de facturen waren gebaseerd.
Mevrouw A. betwist de facturen van haar energieleverancier omdat het sociaal tarief niet werd toegepast. Zij beschikt over een attest van de FOD Sociale Zekerheid (13 januari 2010) waaruit blijkt dat haar kind een lichamelijke of geestelijke ongeschiktheid van 66% heeft (vanaf 1 juni 2006 en voor onbepaalde duur).
Mevrouw B. bracht haar leverancier op de hoogte omtrent haar verhuis op 31 oktober 2011. Aangezien zij niet alle gegevens meegaf om de verhuis correct te kunnen verwerken, stuurde de leverancier op 8 november 2011 een brief aan mevrouw B. met de vraag de juiste gegevens te bezorgen.
Mevrouw en meneer W. beschikken over een dag- en nachtteller en over een exclusief nachtteller. Bij nazicht van de facturatie blijkt echter dat het verbruik van de tweevoudige teller wordt aangerekend aan het enkelvoudige tarief.
De klager kreeg van de netbeheerder te horen dat dit maar kon rechtgezet worden tot 2 jaar in het verleden. De klager wenst echter dat er 5 jaar in het verleden wordt rechtgezet.
Een professionele klant stelde vast dat voor de aardgasaansluiting op één van zijn sites een andere omrekeningsfactor werd gehanteerd voor de omzetting van m3 naar kWh dan voor andere gebouwen of sites, met name 13,5 kWh/ m3 in plaats van 12,5 kWh/ m3 . Het probleem zou zijn ontstaan bij de vrijmaking van de energiemarkt (1 juli 2003).Uiteraard was dit nadelig voor de klant en hij vroeg daarom een rechtzetting.
Na onderzoek bleek de vaststelling correct. De juiste omrekeningsfactor moest wel degelijk 12,5 kWh/ m3 zijn.