Dhr. L. ontvangt op 12/09/2013 een afrekening waarop een rechtzetting van kosten voor distributie en transport wordt aangerekend.
Uit navraag bij de leverancier blijkt dat de leverancier in 2011 te weinig distributienet- en transportnettarieven heeft aangerekend en dit pas in september 2013 rechtzet.
Dhr. L. betwist dit en dient klacht in bij de Ombudsdienst voor Energie.
Meneer B. ontvangt van een energieleverancier en van de distributienetbeheerder de nodige documenten voor de activering van een nieuw energiecontract hoewel hij nergens om gevraagd heeft.
Bovendien kloppen de personalia gegevens niet: : de naam is van iemand die in 1981 is overleden, het telefoonnummer is van een school en het e-mailadres is onbekend.
Mevrouw W. werd reeds enkele jaren van energie beleverd door haar distributienetbeheerder als ‘sociale leverancier’. Deze laatste wees mevrouw W. erop dat zij een aantal achterstallige energiefacturen op haar naam had. Zelf klaagde zij over een wirwar van facturen waarop zij, ondanks vragen om informatie bij de distributienetbeheerder, geen duidelijk zicht kon krijgen. Bovendien betwistte zij één van de facturen omwille van foutieve meterstanden.
Na de aankoop van haar woning in oktober 2011 nam mevrouw D. contact op met de leverancier van haar keuze om zich in te schrijven met de meterstanden die werden opgenomen bij de verkoop.
Bij de oude leverancier had de vorige bewoner zich reeds uitgeschreven in september 2011 en de meterstanden telefonisch doorgegeven. De meterstanden die telefonisch werden doorgegeven verschilden van de meterstanden opgenomen bij de verkoop van de woning.
Toen de heer en mevrouw S.-V. de distributienetbeheerder contacteerden om een afspraak te maken voor een meteropneming, bleken hun adres en meternummers bij dit energiebedrijf niet gekend te zijn. Daarop volgden nog vele contacten, zonder dat het probleem enigszins uitgeklaard raakte. Het werd nog erger toen zij op zekere dag moesten vaststellen geen gastoevoer meer te hebben.
De netbeheerder maakte gedurende een periode van 6 jaar (van 14 januari 2004 tot 30 april 2010) steeds schattingen waarbij de meterstand telkens 0 bedroeg. Op 1 december 2010 ontving hij van de leverancier een meterstand van 8.001 m³. De netbeheerder rekende dit gehele verbruik aan voor een periode van 30 april 2010 tot 1 december 2010 (80.400 kWh) waardoor de klant dus plots een heel hoge factuur ontving.
Op 4/11/2003 sloot de klant zich aan bij een leverancier en tot en met 2010 genoot hij het sociaal tarief voor gas en elektriciteit.
Vanaf 2011 was de klant niet langer gerechtigd op het sociaal tarief. In maar 2011 nam hij hierover contact op met de leverancier om te kiezen voor de voordeligste tariefformule van de leverancier, maar dit resulteerde niet in een aanpassing van de tariefformule.
De familie V. verhuisde naar een nieuw adres en ondertekende een verhuisdocument ter bevestiging van de overnamemeterstand.
Ze schreven zich in bij de leverancier van hun keuze. Het gezin kreeg bevestiging van de inschrijving bij deze leverancier, die de facturatie opstartte.
Alhoewel ze op het verhuisdocument niet tekenden voor akkoord met inschrijving bij de leverancier van de vorige bewoner, stuurde ook deze leverancier hen facturen.
In de periode 2007-2009 woonden de heer en mevrouw V. op een adres waarvoor de netbeheerder op 31/05/2011 een aanrekening verstuurde voor het verbruik. Volgens de netbeheerder was er immers geen geldig leveringscontract voor de periode 26/12/2007-31/05/2008.
Meneer M. had zowel een tweevoudige meter voor dag- en nachttarief als een exclusieve nachtmeter voor zijn elektrische verwarming. Hij ontving een jaarlijkse afrekeningsfactuur voor een bedrag van 4.104,16 euro. Hij betaalde de factuur, maar stelde later vast dat de prijs per kWh van de exclusieve nachtmeter hoger was dan de prijs per kWh van het nachttarief van de tweevoudige meter. Hierbij kreeg de klant dus een factuur waarop zijn nachtverbruik werd aangerekend tegen dagtarief.