Mevrouw E. ontvangt op 04/08/2011 van een incassobureau het verzoek tot onmiddellijke betaling van slotfacturen voor elektriciteit en gas die dateren van 27/04/2005 en 30/08/2005.
Mevrouw E. geeft aan dat zij nooit deze facturen ontvangen heeft, alsook geen aanmaningen of ingebrekestellingen. Zij vraagt dan ook voor meer uitleg en verduidelijking.
,Meneer D. betwiste zijn factuur, gezien het bedrag met 35% werd verhoogd. Om deze situatie te vermijden, had hij gekozen voor een vast contract van één jaar.
Door de distributienetbeheerder werd een verbruiks-factuur naar mevrouw F. gestuurd na vaststelling van fraude voor de periode van 07/03/2013 tot 12/03/2014 (verbruik van 3.824 kWh).
Mevrouw F. betwist dat er met de meters geknoeid is en betwist dus het verbruik en het toegepaste fraudetarief.
Mevrouw G. verhuisde naar een leveringspunt in het Waalse gewest. De eerste drie maanden kreeg ze zoals gewoonlijk facturen. Daarna ontving ze geen facturen meer.
Mevrouw G. nam contact op met haar energieleverancier en vroeg om kopieën van de facturen op te sturen naar haar adres. Die kreeg ze echter niet en ze ging er dan van uit dat haar leverancier de berekening op het einde van het jaar zou maken en opsturen.
Mevrouw D. wou graag dat de facturen van haar energieleverancier op haar naam toekwamen in plaats van op de naam van haar partner die onlangs overleden was. Haar partner had enkele maanden geleden echter een nieuw contract afgesloten bij de energieleverancier via een groepsaankoop.
Mevrouw V. gaf via het internet de jaarlijkse meterstanden door, maar door een vergissing vermeldde ze ook het cijfer na de komma. Zij gaf dus de volgende meterstanden door: dag 6.838 en nacht 8.453. De distributienetbeheerder valideerde deze meterstanden. Door de verkeerde ingaven van de meterstanden werd er een verbruik van 6.834 kWh aan dagtarief en aan 8.449 kWh aan nachttarief aangerekend. De factuur bedroeg 2 659,60 euro. Eerdere contacten met de leverancier boden geen oplossing.
Mevrouw C. ontving als eigenaar een hoge factuur voor een bedrag van 3.034,45 euro voor de periode van 03/09/2010 tot 10/09/2011 dat haar pand leeg stond tussen twee huurders. Zij beschikte over een document met de eindmeterstanden van de vorige huurder, ondertekend door het immokantoor.
Mevrouw betwiste de meterstanden en verbruiken die in deze korte periode werden aangerekend.
De heer I. betwist het verbruik dat de netbeheerder in april 2011 heeft gefactureerd voor een bedrag van 31.497,93 euro voor de periode van 18/09/2002 tot 31/08/2010 tegen het tarief ‘zegelbreuk’.
Mevrouw L. betwistte het aangerekende verbruik door een bepaalde leverancier omdat zij geen contract ondertekende en dit voor de periode van 30/09/2012 – 23/10/2012. Zij ondertekende wel een contract bij een andere leverancier. De leverancier die de aanrekening deed is deze van de vorige huurders die het pand verlieten op 30/09/2012.
Het gezin van de klager bestond uit 3 personen en had bijgevolg recht op 400 kWh gratis elektriciteit volgens het Vlaamse Energiedecreet. Omdat het gezin beschikte over zonnepanelen bedroeg het netto jaarverbruik slechts 81 kWh. Op de afrekeningsfactuur werd evenwel geen gratis elektriciteit toegekend omdat het gebruik slechts 81 kWh bedroeg en dus minder dan de gratis 400 kWh., Volgens de leverancier kon de gratis elektriciteit dan ook niet toegekend worden wanneer het verbruik lager ligt dan de hoeveelheid waarop men recht heeft.